Gledali smo
Nova Netfliks serija: Naučnom fantastikom protiv rasizma
Kada govorimo o filmskoj i serijskoj industriji, svet se, bez svake sumnje, već neko vreme suočava sa nedostatkom autentičnih i originalnih priča.
Kako bi se globalna blokada prevazišla, autori sve češće posežu za kreativnim prečicama, koje često rezultiraju podgrevanjem starih ideja, pravljenjem serija od kultnih filmova ili pak ekranizacijom knjiga, koje pre nekoliko godina verovatno nikad ne bi bile ekranizovane.
Temelj svakog ostvarenja je priča. U nedostatku sadržaja koji vredi ispričati, autori upadaju u vrtlog hiperprodukcije, u nadi da će kvantitet popuniti rupe u projektima čiji temelji se urušavaju pod težinom stereotipa i banalnosti.
Naučna fantastika kao žanr je možda i najveća žrtva hiperprodukcije. Dolaskom napredne tehnologije znatno je olakšano kreiranje ovakvih sadržaja. Međutim, specijalni efekti su preovladali nad kvalitetnom i realnom porukom koju svaki naučnofantastični projekat treba da nosi.
U ovu zamku savremene kinematografije su čak upali i lideri ovog žanra, kao što su "Marvel“ i DC. Verna publika koja je doskoro prihvatala sve što je dolazilo iz ovih kuća polako gubi dugogodišnje poverenje. Besomučne akcije sa vrhunskim efektima, bez dovoljno originalne priče, više nikome nisu zanimljive. I baš kad smo krenuli da preskačemo sve naslove sa čijih postera iskaču specijalni efekti, pojavljuje se reper koji je odrastao na gangsterskim ulicama južnog Londona, da ispriča prvu naučnofantastičnu priču koja ima dubinu i ozbiljnu poruku, posle mnogo vremena.
Netfliks serija "Supacell“ koju je režirao i napisao britanski reper Endru Onvubolu, poznat kao Rapmen, prva je potpuno etnička naučnofantastična serija. O njenom kvalitetu pre svega govori to što se prašina ne stišava ni posle mesec dana, a na popularnom sajtu "RottenTomatoes“ ima ocenu kritičara od 100 odsto. Iako možda do sada nedovoljno zapažen, čovek koji je muzikom govorio o pričama iz rodnog južnog Londona je, na neki način, postao i pionir u svetu naučne fantastike. Od autentičnih gangsterskih likova, koji se svakodnevno bore protiv rasizma, okruženi nasilnim sukobima klanova sa predgrađa glavnog grada Velike Britanije, autor pravi "crne“ heroje.
Rapmen je gradio svoju karijeru upravo autentičnim uličnim pričama. Pre svega, objavljivanjem trilogije "Blue Story“ (2013–2014) na YouTube, koja prikazuje sukob između dva najbolja prijatelja iz različitih delova Londona. Njegova serija "Shiro’s Story“ iz 2018. godine o mladom crncu koji ulazi u kriminalni svet osvojila je veliku popularnost i dovela do potpisivanja ugovora sa Jay-Z-ovom "Roc Nation“.
Vrhunac karijere ovog specifičnog autora je film "Blue Story“ (2019) – adaptacija njegove serije, koja je uprkos kontroverzama u bioskopima postala najuspešniji britanski urbani film svih vremena.
Na NME nagradama 2020. osvojio je nagrade za najbolji film i najboljeg glumca.
Rapmen u svojoj novoj seriji u potpunosti zadržava atmosferu asfalta na kojem su droga i krv redovno prisutni. I upravo takva atmosfera, tipična za socijalne drame, ovom naučnofantastičnom ostvarenju daje originalan ton.
Priča prati grupu od pet crnih Britanaca koji se međusobno ne poznaju, a žive u istom predgrađu Londona. Likovi se svakodnevno susreću sa rasističkim nepravdama, u pokušaju da pronađu svoje mesto pod suncem. Boja kože, nepravedni zdravstveni sistem, finansijski problemi, kao i borba sa predrasudama ustanova i poslodavaca nisu jedine stvari koje povezuju ovu grupu stranaca.
Svi oni u svojim porodicama imaju istoriju sa srpastom anemijom – bolešću koja većinski pogađa pripadnike crne rase ‒ a u ovoj seriji postaju predispozicija za razvoj moći. Grupa likova iz južnog Londona počinje da razvija moći kao iz stripova – superljudsku snagu i brzinu, telekinezu, sposobnost teleportacije i letenja – dok ih prati „Health & Unity“, tajanstvena organizacija koja nudi „pomoć“ onima koji su pogođeni, a čine je belci. Likovi pokušavaju da prevaziđu svoje svakodnevne probleme i da se ujedine jer ih to jedino može spasti.
Ono što je u "Supercell“ naučnofantastična osnova u svetu može izazvati izuzetno bolne epizode, uzrokujući komu, čak i smrt. Anemija srpastih ćelija menja oblik crvenih krvnih zrnaca u polumesec ili srp. Oni koji pate od ove bolesti imaju očekivani životni vek koji može biti 20 do 30 godina kraći nego kod opšte populacije, a uglavnom pogađa osobe afričkog porekla.
Postupak kojim slabost jedne rase postaje snaga čini ovaj projekat tako originalnim i inteligentnim. Priča o životu u getu davno je apsolvirana. Međutim, naučnofantastična priča koja spaja geto, tešku bolest i superheroje ovoj seriji daje čvrst temelj koji ponosno prkosi rasizmu i poziva na razmišljanje.
"Pre nego što je počela serija, pitajte nekoga o anemiji srpastih ćelija i jedan od pet ljudi znaće šta je to. Neverovatno je koliko je to nepoznato, posebno za bolest koja pogađa toliki broj ljudi“, rekao je Rapmen u jednom intervjuu.