Rover “Perseverans“
Naučnici sve optimističniji: Znaci života na Marsu?
Novi podaci koje je rover “Perseverans“ prikupio pružaju nadu naučnicima da bi već mogao pronaći tragove života na Marsu. Slike podzemnog radara ukazuju da se istraživački robot, poznat kao “Persi“ nalazi na savršenom mestu za otkrivanje fosilizovanih mikrobnih oblika života.
Tokom putovanja kroz pejzaž star tri milijarde godina, rover je potvrdio da je bar jedan od kratera nekada bio ispunjen vodom. Pretpostavka da je Jezero Krater sadržalo delta sistem, podržana je površinskim znakovima osušenog jezera, napajanog drevnom rekom, što je i bio razlog slanja rovera u istraživanje kratera u februaru 2021. godine.
Korišćenjem posebnog radara prikupljeni podaci sada omogućavaju uvid ispod prašnjave površine, a naučnici su uzbuđeni mogućnošću da je rover već pronašao tragove vanzemaljskog života.
Podzemne slike ukazuju da je krater, napravljen asteroidnim udarom pre četiri milijarde godina, ispod sumnjive delte bio ispunjen mlađim sedimentima i stenama. Ovi nalazi podržavaju prethodne podatke sa drugih lokacija, što sugeriše da su mlađi sedimenti možda uneseni vodom ili vulkanskom aktivnošću, s tim da su novi podaci nagovestili da je voda bila dominantna.
Naučnici smatraju da je ovo područje ispod zapadne ivice Jezera moglo predstavljati vodeni okoliš nalik zemaljskom jezeru, idealnom za potencijalni razvoj mikrobnog života. “Perseverans“ je već prikupio uzorke sedimenata i otkrio znakove organskih jedinjenja, ali biće neophodna analiza tih uzoraka kako bi se potvrdilo poreklo tih supstanci.
Istraživanje ovih podataka može pružiti dublje razumevanje bogate geološke istorije Jezera Kratera i potencijalnih promena u okruženju tokom vremena. Sva ova otkrića postaju još značajnija sa saznanjem da se rover već priprema za povratak na Zemlju noseći sa sobom dragocene uzorke za dalje analize.
Očekivanja i nestrpljenje naučne zajednice sada rastu, dok se čekaju dalja istraživanja i analize, otvarajući novo poglavlje u proučavanju potencijalnog života na Crvenoj planeti. Studija je objavljena u časopisu “Sajens advensis“.